Jangan main-main, cakaplah...!

Assalamualaikum...

Jangan main-main, cakaplah...!

Bercakap itu salah satu bentuk pengubatan jiwa. Asalkan jangan bercakap hal-hal yang merapu atau cenderung pada mengumpat, ia patut dilakukan selalu. 

Bayangkan anda seorang diri di rumah sedang ahli keluarga yang lain semuanya pulang ke kampung untuk dua tiga hari. Anda akan gelisah. Anda akan buka tv atau dengar radio, anda mahu mendengar suara. Tidak sanggup lagi rasanya hidup dalam dunia sepi sedangkan anda tidak bisu dan bukan seorang yang pekak.

Bercakaplah untuk melegakan perasaan. Sampaikan apa yang terpendam di dalam hati anda untuk didengar oleh orang lain. Jika tidak mampu bersuara, menuliskannya juga cukup. Pokoknya 'bercakap' meskipun tanpa suara.

Sembahyang itupun 'bercakap', berzikirpun 'bercakap', aktiviti bercakap berlaku di mana-mana. Usah asingkan diri anda tidak mahu bercakap. Salah satu aktiviti yang boleh merangsang otak ialah bercakap.

Meskipun begitu diam adalah lebih baik dari bercakap perkara-perkara yang tidak berfaedah dan bercakap perkara-perkara baik itu lebih baik daripada langsung tidak bercakap..

Kalaupun tidak mahu bercakap, keraplah membaca sebab membaca juga salah satu aktiviti 'bercakap'...

Sedikit petikan daripada buku Motivasi Diri: Membina Jiwa Serasi hasil tulisan Dr. HM Tuah Iskandar al-Haj...

p/s: Mood aku sekarang ni macam malas je nak bercakap atau dalam bahasa ciptaan aku, mood aku ialah MnM iaitu Malas nak Merapu... Tapi kat blog still merapu lagi... ehehh... Esok lusa tak tau lagi macam mana.. Bergantung pada keaktifan hormon jugak kot... Ada pulak camtu... hehe... Ehh, ada ke..? Errrr.... aiyark....!!